Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

60 χρονια χωρις τον Πλουμπιδη





ΑΥΤΑ εγραφε ο αγωνιστης Νικος Πλουπιδης, ως υστατο χαιρε στη ζωη.
("Κατηγοροί" του, οι ιδιοι για τους οποιους θα πεθαινε, εντος ολιγου! Αυτους αφορα ο χαρακτηρισμος και οχι τους εμμισθους απ' το καθεστως...)
Ο ιδιος, δεν "εδωσε", δεν υπεγραψε, δεν απαρνηθηκε. 
Πεθανε ως ηρωας...

«Αγαπημένοι μου, 

Σας γράφω τις τελευταίες μου γραμμές. Είναι η πρώτη ώρα της 14ης Αυγούστου 1954. Με ξύπνησαν για να με ειδοποιήσουν ότι το πρωί θα γίνει η εκτέλεσή μου. Τις τελευταίες αυτές ώρες που μου απομένουν τις αφιερώνω στους αγαπημένους μου. 


Εκείνο που έχω να σας πω είναι ότι ΠΟΤΕ μου ΔΕΝ υπήρξα προδότης, όπως με αποκαλούν οι κατήγοροί μου. Πάντα υπηρέτησα πιστά την ιδεολογία μου πιστεύοντας ότι εξυπηρετώ το λαό. 


Συγχωρώ τους κατηγόρους μου για τις πίκρες που μου ‘δωσαν την ώρα που χρειαζόμουν συμπάθεια και κατανόηση. Σας παρακαλώ και σας όλους να συγχωρήσετε και σεις τους κατηγόρους μου. Αυτό θα είναι για μένα ανακούφιση. Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου στον πεθερό μου και πεθερά μου. Στον αγαπητό μου Βρασίδα, Δημοσθένη και γυναίκα του, που μου παραστάθηκαν στοργικά στη φυλάκισή μου. 


Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου στις αδελφές μου που ταλαιπωρούνταν να με επισκέπτονται κάθε εβδομάδα. Αποχαιρετώ τα’ αδέλφια μου Σπύρο και Γιώργη. Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου σ’ όλους, γνωστούς και αγνώστους, για τη συμπαράστασή τους ή την καλοσύνη που έδειξαν απέναντί μου στις κακές ώρες της ζωής μου. 


Στα ανίψια μου και ιδιαίτερα τη Γεωργία εύχομαι κάθε ευτυχία. 

Στην αγαπημένη μου Ιουλία, που μου στάθηκε αγαπημένη συντρόφισσα στα λίγα χρόνια της ζωής μας, εκφράζω τη βαθιά μου ευγνωμοσύνη για τη στοργή και την αγάπη της. Της εύχομαι να ζήσει τη ζωή της και να ευτυχήσει. Στο αγαπημένο μου παιδί το ΔΗΜΗΤΡΗ εύχομαι να γίνει ΜΕΓΑΛΟΣ και ΧΡΗΣΙΜΟΣ άνθρωπος για το καλό το δικό του και του ελληνικού λαού.     

Σας αφήνω γεια 

Νίκος   

Φυλακή – Σανατόριο 

13 προς 14 Αυγούστου 1954 

Υ.Γ. Μη λυπάστε, εγώ τώρα θα ησυχάσω. Σας εύχομαι όλων ευτυχία. Ο θάνατος είναι μια αλλαγή της ύλης. Έτσι είναι.

 (υπογραφή)»  

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

Τι μου θυμίζει... τι μου θυμίζει... (Part 17)


( Προς αποφυγήν κακόβουλων σχολίων:
Η παρουσία του -αρχηγού κόμματος- Σαμαρά στην κηδεία του αδικοχαμένου τρομπετίστα Ατίλιο (!), το '94, επ' ουδενί δεν θα 'πρεπε να εκληφθεί ως χυδαίο γλείψιμο στο Νο1 εθνικό μας προμηθευτή και νεκροθάφτη της κυβέρνησης Μητσοτάκη...
Επρόκειτο για άδολη εκδήλωση ολυμπιακών αισθημάτων!
Γνωστός πειραιώτης, γαρ, ο Σαμαράς, πιστός της Θύρας 7 και φιλαράκι του εκλιπόντος. )










Το ενσταντανέ αυτό, θα μπορούσαμε να το τιτλοφορήσουμε "Πανόραμα Δημοκρατικής Παράταξης, 1974 - 2014"
Βέβαια, θα τελειοποιείτο αν συμπτυσσόταν με την τριάδα Μίμη - Παγκάλου - Σωκράτη (κουμπάροι οι τελευταίοι), που εικονίζεται ανωτέρω.

Για περαιτέρω, ΕΔΩ